Zawód klucznik.

Źródło: http://weheartit.com/

Klucznika spotkałam wielokrotnie w książkach, nigdy osobiście, zawsze jednak pojawiał się we wspomnianych utworach we właściwym miejscu i w odpowiednim czasie. To rzadka umiejętność. Niezmiennie miał ten klucznik przedmiot, poszukiwany zachłannie przez bohaterów - jeden jedyny, nietykalny niemalże przedmiot do szczególnych drzwi. 

Ciekawym jest, że znamienny klucz był drogą jedynie – czymś, co dawało możliwość zaspokojenia ciekawości tego, co za drzwiami. Tylko dla tej jednej rzeczy klucz był ważny. Tyle i aż tyle.

Nie orientuję się, ile miedzi w kluczu, z jakiego stopu jest zrobiony ani co otwiera. Na potrzeby tekstu Autorka dzierży w dłoniach klucz wirtualny. Wyobraziła go sobie jako całkiem spory, duży, mosiężny przedmiot – z tych kluczy, otwierających stare kufry na strychu. Możliwe, że zbyt dużo bajek aplikowała sobie w dzieciństwie, by taki klucz wymyśleć.

Źródło: http://weheartit.com/

Są klucze do zamków wiadomych, zdobyte bądź niedostępne, ale znane. Bywają i dziurki od klucza bez nań - zamknięte drzwi, których otworzyć nie sposób, a wyważyć je jakoś niezręcznie.  Wreszcie, są znalazcy kluczy niewiadomego pochodzenia, męczeni niewiedzą, co można nimi otworzyć, co dzięki nim zobaczyć i rozżaleni z sukcesu nieco połowicznego. Bo jaki pożytek z tego, że klucz masz, jeśli nie wiesz, co otwiera? 

Źródło: http://weheartit.com/

Klucze materialne otwierają domy, miejsca bezpieczne i stałe. Mogą umożliwić ucieczkę, jak również zdobycie czegoś szczególnego, może jakiegoś skarbu. Klucze mentalne mogą być kimś, wtedy na pewno są niepowtarzalne. Mogą się jawić jako sposób na porwanie i okradzenie z optymizmu - kiedy chwile – wspomnienia stają się równie skradzione i niewypłacalne, istnieją klucze na ich odzyskanie. Są klucze do serc i do pamiętników. Może i takie, którymi się posługując nawet, nie otworzy się drzwi, ale które to klucze pokazują, jak trzeba skuć instalację, jak przekuć się przez siebie i dotrzeć do dna serca.

Rzecz jest prosta, banalna wręcz. Są ludzie na tyle niecierpliwi – żeby nie powiedzieć: porywczy - by burzyć ścianę w chwili napotkania oporu w postaci drzwi zamkniętych. Nikt jednak nie jest do tego stopnia szalony, by zamontować zamek, do którego nie ma klucza. Albo osobliwy tak bardzo, by ulokować wspomniane drzwi w pomieszczeniu, w którym nie ma okien, które to okna można by otworzyć. 

Źródło: http://weheartit.com/

Gdy klucz się zgubi, z przyczyn równie różnych, co nieprzewidywalnych, zawsze gdzieś jest klucznik. Jest osoba, która nie spóźnia się ani nie przychodzi za wcześnie, pojawia się we właściwej chwili z pękiem kluczy, z których jeden jest tym Twoim. Zgubionym.

Młodsza A.